𐭱𐭪𐭥

فارسی

ریشه لغت

• پارسی میانه (پهلوی)
• از سانسکریت शर्करा (śárkarā).

اسم

𐭱𐭪𐭥 (šakar)

1. شکر.

––––

برگردان‌ها

وام‌گرفتگان

• پارسی: شکر‎ (šakar) (مشتقات بیشتر را بنگرید)
• → آرامی:
• سریانی کلاسیک: ܫܟܪ‎ (šekkar)
• → گرجی: შაქარი (šakari)
• → Mingrelian: შანქარი (šankari)
• → Old Armenian: շաքար (šakʿar)

منابع

• “šakar” در مک کنزی, فرهنگ پهلوی, لندن: آکسفورد, ۱۹۷۱–, page 79.