آئینه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /آئی/نِه/
اسم[ویرایش]
آئینه
- شیشهای که یک طرف آن با جیوه پوشانده شده، و منعکس کننده اشیاء پیرامون است.
- آئینه در زبان معیار باستان مفهومی غیر از این داشته، و به معنی حاملهای است که در ماه جاری امکان زادن و فارق شدن داشته است.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|