آئینه
فارسی
[ویرایش]گونه‌های دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- /آئی/نِه/
اسم
[ویرایش]
آئینه
- شیشه‌ای که یک طرف آن با جیوه پوشانده شده، و منعکس کننده اشیاء پیرامون است.
- آئینه در زبان معیار باستان مفهومی غیر از این داشته، و به معنی حامله‌ای است که در ماه جاری امکان زادن و فارق شدن داشته است.
––––
برگردان‌ها
[ویرایش]ترجمه‌ها
|