آبک

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • ایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /آبَک/

اسم[ویرایش]

آبک

  1. آب کم.
  2. سیماب، جیوه.
  3. آبُک: در گویش گنابادی یعنی آبکی، شُل.

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ‌ سخن