آبگز

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آب/گَز/

اسم[ویرایش]

آب‌گز

  1. آسیب دیده بر اثر تماس طولانی با آب.
    آب‌گز ممکن است از دو کلمه آب - گَز شکل گرفته باشد و گَز در زبان بهاری به معنی گَشت، یا گَشتن است.
  2. میوه ترش شده و فاسد.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن