آبآهک
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آب/آهَک/
اسم مرکب
[ویرایش]آبآهک (شیمی)
- محلول شفاف، بیبو، و بیرنگی که خاصیت قلیایی دارد و از صاف کردن محلول آهک در آب بدست میآید.
- آبی که در آن ذرات آهک حل شده باشد، دوغاب، دوغاب آهک.
برگردانها
[ویرایش]ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن