آهک

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آهَک/

اسم

آهک

1. (ساختمان): ماده‌ای مرکّب از کلسیم و اکسیژن برنگ سفید مایل به خاکستری که از مصالح ساختمان است و انواع آن در صنعت و کشاورزی کاربردهای گوناگون دارد؛ اکسید کلسیم.
2. اکسید کلیسم، جسمی است سفید، جذب کننده رطوبت که از پخته شدن سنگ آهک به دست می‌آید. نوره، واجبی.

واژه‌های مشتق شده

• آهکی، آهک بادامچه، آهک چارو، آهک زنده، آهک مرده،آهک ساروج، آهک شکفته، آهک کشته

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن