آب‌دوست
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آب/دوست/
اسم مرکب
[ویرایش]
آب‌دوست
- (شیمی): ویژگی موادی مانند ژلاتین که تمایل زیادی به جذب آب یا حل شدن در آن دارند؛ هیدروفیل؛ ئیدروفیل.
- (گیاهی): ویژگی گیاهی که در آب رشد و نمو می‌کند، مانند برنج.
- حوزه: [شیمی، مهندسی بسپار]: ویژگی مادهای که میل به جذب آب دارد.
برگردان ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
«آب‌دوست» هم‌ارزِ «hydrophilic»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر پنجم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۶-۴