آب‌وعلف

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آبُ/علف/

اسم مرکب[ویرایش]

آب و علف

  1. (مجاز): وسیله معاش و روزی.
    یک مشت زمین و آب و علف ... دارند. «صادق هدایت»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن