آب‌و‌رنگ
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آبُ/رنگ/
اسم مرکب
[ویرایش]
آب و رنگ
- پرده‌ای که با آبرنگ نقاشی شده باشد.
صفت مرکب
[ویرایش]آب و رنگ
- (مجاز): طراوت و شادابی.
- آب و رنگش زایل شده از حسن و جمالش چیزی باقی نمانده بود. «جمالزاده»
- (کنایه): شادابی چهره.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن