آتشه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آتَشِه/

اسم مرکب[ویرایش]

آتشه

  1. (قدیم): برق، آذرخش.
    آتشه‌ای بجَستی و راه روشن شدی. «جرجانی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن