پرش به محتوا

آتشگه

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/آتش/گَه/

اسم مرکب

آتشگه

(شاعرانه): آتشگاه.
تو پنداری مغی دل مرده در آتش‌گهی خاموش/ ز بیداد انیران شِکوه‌ها می‌کرد. «اخوان ثالث»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آتشگه&oldid=865551»