آتش‌بازی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتش/بازی/

حاصل مصدر

آتش‌بازی

1. عمل آتش‌باز، بازی کردن با آتش.
2. افروختن آلات و ادواتی که با باروت به صورت گوناگون ساخته می‌شود.
3. از رسومات جشن و شادمانی که آلات و ادواتی از باروت به شکل‌های گوناگون درست می‌کنند و شب جشن آن‌ها را آتش می‌زنند.

---

برگردان‌ها

انگليسی:squib pyrotechnic bonfire

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن