آتشبیار
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آتش/بیار/
صفت
[ویرایش]آتشبیار
- (گفتگو): آنکه کار او آوردن آتش از جایی برای روشن کردن و افروختن چیزی است.
- (مجاز): آنکه با سخن چینی و گفتن سخنان تحریکآمیز و دخالتهای بیجا، به دعوا و اختلاف دامن میزند.
- (مجاز): آنکه برای دیگران جاسوسی، واسطهکری، و طرفداری میکند.
واژههای مشتق شده
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن