آتش‌فشان
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آتش/فِشان/
صفت[ویرایش]
آتش‌فشان
- (علوم‌زمین): حفره‌ای برآمده در پوسته زمین که از آن گدازه، خاکستر، و گاز به بیرون فوران می‌کند.
- کوهی که از دهانه آن مواد سیال سوزان و خاکستر و آتش بیرون آید. کوهی که چنین حفره‌ای دارد.
- آنچه آتش فشاند. فواره آتش.
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن