آتش‌نشاندن
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آتشِ/نِشاندَن/
اسم مرکب
[ویرایش]
آتش‌نشاندن
- (گفتگو): فرونشاندن شوق و اشتیاق.
- بر آتش تو نشستیم و دود شوق برآمد/ تو ساعتی ننشستی که آتشی بنشانی. «سعدی»
مصدر متعدی
[ویرایش]- خاموش کردن آتش.
- کنایه ا ز: فرو نشاندن خشم و غضب.
- خاموش کردن فتنه و آشوب.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن