آتی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آتِی/
صفت
[ویرایش]
آتی
- آینده، آنکه پس از این آید. آتيه، آينده.
- آتی ممکن در زبان معیار باستان به دو بخش آ - طی قابل تجزیه باشد، و نشانه شرط یا مشروط است.
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس