آ
ظاهر
گونههای دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- نیاهندوایرانی
آوایش
[ویرایش]- /آ/
حرف
[ویرایش]آ
- نخستین نشانه نوشتاری از الفبای فارسی و واکه اَ در حساب ابجد مانند الف نماینده عدد یک است.
- آی با کلاه که بر سر آن مد (~) باشد مقابل آی بی کلاه. الف ممدود.
- آ: در گویش گنابادی یعنی بله ، اوکی ، فهمیدم ، متوجه شدم ، درک میکنم ، حواسم هست (حرف آ در تلفظ کشیده میشود.) آ همچنین نشانه تلفظ در گویش گنابادی است.
برگردانها
[ویرایش]ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ لغتنامه دهخدا