آت‌آشغال

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آت/آشغال/

اسم مرکب[ویرایش]

آت‌آشغال

  1. (گفتگو): چیز دور انداختنی؛ آشغال.
  2. (مجاز): اسباب و لوازم کم ارزش.
    کیف سنگینش ... پر از ... آت‌ آشغال کهنه بود. ترقی

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن