آثام

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /آثام/

اسم[ویرایش]

آثام

  1. (قدیم): جمعِ اثم، گناهان. بزه‌ها.
    از جرایم و آثام استغفار کرد.«جوینی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن