اثم

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• اسم

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِثم/

اسم

اثم (قدیم)‎

1. گناه، خطا. کاری که کردن آن روا نباشد.

   باید که جماعت اخوان از این اثم عظیم توبه کنند. «سیدقطب»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین