آثم

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • عربی

آوایش[ویرایش]

  • /آثم/

صفت[ویرایش]

آثم

  1. گناهکار، مجرم.
    آنکه امید حیات نداشته باشد ... آثم است. «قطب»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن