آجیل‌خوری
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آجیل/خوری/
اسم مرکب[ویرایش]
آجیل‌خوری
- خوردن آجیل.
- ظرفی که در آن آجیل می‌خورند.
حاصل مصدر[ویرایش]
- (گفتگو): رشوه گرفتن.
متراف‌ها[ویرایش]
- آجیل، آجیلی، آجیل‌دادن، آجیل‌خوردن، آجیل‌گرفتن، آجیل‌شور، آجیل‌شیرین، آجیل‌فروش، آجیل‌فروشی، آجیل‌‌آچار، آجیل‌مشکل‌گشا، آجیل‌چهارشنبه‌سوری، آجیل‌کسی‌کوک‌بودن، طعم آجیلی
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن