آجیل‌خوری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آجیل/خوری/

اسم مرکب

آجیل‌خوری

1. خوردن آجیل.
2. ظرفی که در آن آجیل می‌خورند.

حاصل مصدر

1. (گفتگو): رشوه گرفتن.

متراف‌ها

• آجیل، آجیلی، آجیل‌دادن، آجیل‌خوردن، آجیل‌گرفتن، آجیل‌شور، آجیل‌شیرین، آجیل‌فروش، آجیل‌فروشی، آجیل‌‌آچار، آجیل‌مشکل‌گشا، آجیل‌چهارشنبه‌سوری، آجیل‌کسی‌کوک‌بودن، طعم آجیلی

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن