آخر

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

آوایش

• /آخَر/

اسم

آخر

1. پايان، سرانجام، انتها، نهایت، ته.

   آخر ممکن است به دو بخش آ - خَر قابل تجزیه باشد، و در زبان معیار باستان به معنی ریزش کردن و فرو ریختن است.

صفت

1. دیگر، دیگری، پسین، پایان، انجام.
2. آخر خط بودن کنایه از: پایان عمر را طی کردن.

واژه‌های مشتق شده

• آخرین

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین

اسم‌های معرب