آخریان

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /آخَرِیان/

اسم

آخریان

1. (قدیمی): کالا، متاع، مال‌التجاره. اثاثه خانه.

   در بازار ... جز آخریان ... نمی‌فروشند.‌«بخاری»

مترادف‌ها

• آخر، آخری، آخرک، آخرین، آخری‌ها، آخریت

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن