پرش به محتوا

آخر‌زمان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آخَر/زَمان/

اسم مرکب

[ویرایش]

آخرزمان

  1. (قدیمی): آخرالزمان.
    خواهم شدن به کوی مغان آستین‌فشان/ زین فتنه‌ها که دامن آخرزمان گرفت. «حافظ»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن