حافظ
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ حافظ دارد |
آوایش[ویرایش]
- /حافِظ/
صفت[ویرایش]
حافظ
- آنکه مراقبت یا حفاظت از کسی، یا چیزی را بر عهده دارد؛ نگهبان، نگهدارنده.
- حافظ، حفظ کننده، از بَر کننده، حافظ کُل قرآن.
زبان دیگر[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
صفت[ویرایش]
حافظ
- فرار کننده، در رِو، همیشه متواری یا دام گریز.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن