پرش به محتوا

حافظ

از ویکی‌واژه
آرامگاه حافظ (حافظیه)

فارسی

[ویرایش]

کسی که قرآن را حفظ است.

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ حافظ دارد

آوایش

[ویرایش]
  • /حافِظ/

صفت

[ویرایش]

حافظ

  1. آنکه مراقبت یا حفاظت از کسی، یا چیزی را بر عهده دارد؛ نگهبان، نگهدارنده.
  2. حافظ، حفظ کننده، از بَر کننده، حافظ کُل قرآن.

زبان دیگر

[ویرایش]
  • نیاهندوایرانی

صفت

[ویرایش]

حافظ

  1. فرار کننده، در رِو، همیشه متواری یا دام گریز.
    حافظ به‌صورت‌های مختلف نوشتاری، حافز، هافز، هافظ از دو بخش حا به معنی مکرر و تکرار شونده، و فز به معنی در رفتن، جاخالی دادن است که مفهوم کلی عبارت با این اوصاف تله‌گریز، یا دام‌گریز است.

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین
  • فرهنگ بزرگ سخن