آخور‌چی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آخور/چِی/

صفت

آخورچی

1. آنکه به آخور چهارپایان، علوفه می‌ریزد و به آنها رسیدگی می‌کند.

مترادف‌ها

• آخور، آخوره، آخور‌باشی، آخور‌سالار،

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن