آدم‌فروش

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آدَم/فروش/

صفت[ویرایش]

آدم‌فروش

  1. آنکه آدم بویژه بچه‌ها را می‌دزدد و می‌فروشد.
  2. (مجاز): جاسوسی که اشخاص را به دامِ دشمن می‌اندازد. کسی که در حق دیگری خیانت کرده است؛ خائن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن