پرش به محتوا

آدم

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتار

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • بابلی

آوایش

[ویرایش]
  • /آ/دَم/

اسم

[ویرایش]

آدم

  1. (ادیان): نخستین انسان در روایات مذهبی. ابوالبشر.
    خود را شناختن از توانایی جسمی یا خصوصیات روحی کسی آگاه شدن، شعور داشتن و متکلم بودن.
  2. (تاریخ): در جامعه باستانی بابل باستان به معنی فرد آزاد.
  3. (تاریخ): در دوران جدید بابل باستان به معنی برده، نوکر.
    وجه‌‌ تسمیه آدم که از یک حرف آ و یک کلمه دم شکل گرفته ممکن است منظور از آ همان نژاد برتر و مقدم بر سایر نژادها یعنی نژاد سفید باشد. بخش دوم کلمه به مفهوم باستانی آن دِم است یعنی منزوی، گوشه‌گیر و مفاهیمی در این مایه‌ها.

برگردان‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین