پرش به محتوا

آذان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • ترکی

آوایش

[ویرایش]
  • /آز/آن/

اسم

[ویرایش]

آزان

  1. (قدیم): گوش‌ها.
    صدای اذان به آذان صدرنشینان صفه ملکوت رسیده. «وراینی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن