آذرین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آذَرین/

صفت نسبی[ویرایش]

آذرین

  1. آتشین. گرم و سوزان. سنگ‌های آتشفشانی.
    چو از دل برکشیدی آذرین هو/ روان از سر بکندی عنبرین مو «فخرالدین‌گرگانی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ‌ سخن