آذرین
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آذَرین/
صفت نسبی
[ویرایش]
آذرین
- آتشین. گرم و سوزان. سنگ‌های آتشفشانی.
- چو از دل برکشیدی آذرین هو/ روان از سر بکندی عنبرین مو «فخرالدین‌گرگانی»
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن