پرش به محتوا

آذین‌زدن

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

فارسی

آوایش

/آذِین/زد‍َن/

مصدر فعل لازم

آذین‌زدن

(قدیمی): بستن زیور.
.../ ز دیبای چین بر گل آذین زده‌ست «فردوسی»

منابع

فرهنگ بزرگ سخن

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=آذین‌زدن&oldid=866976»