زیور
فارسی[ویرایش]
ریشهشناسی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [وَ]
اسم[ویرایش]
زیور
- هر آن چه که با آن چیز دیگری را آرایش کنند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
ریشه شناسی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [زی/وَر]
اسم مرکب[ویرایش]
زیور
- پخش نخست اصطلاح ممکن با زای مترادف باشد و زای حاکی از جنسخراب، آدمخراب در گویش بهاری هست.
- نام زنانه
- زیورَ دیدین گَلهَ شامع
- به زیور گفتی بیاد شام.
- زیورَ دیدین گَلهَ شامع