پرش به محتوا

آراب‌سبعه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آرابِ/سبعه/

اسم مرکب

[ویرایش]

آراب‌سبعه

  1. (فقه): اندام‌های هفتگانه که هنگام سجده کردن بر زمین قرار می‌گیرند.
    پیشانی، دو کف دست، دو سر زانو، دو سر شست پا.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن