آراب‌سبعه

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آرابِ/سبعه/

اسم مرکب[ویرایش]

آراب‌سبعه

  1. (فقه): اندام‌های هفتگانه که هنگام سجده کردن بر زمین قرار می‌گیرند.
    پیشانی، دو کف دست، دو سر زانو، دو سر شست پا.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن