آرامی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ زبان آرامی دارد |
صفت نسبی[ویرایش]
آرامی
- قومی از قبایل سامی نژاد که نسبشان به «آرام » (اِرَم ) پسر سام بن نوح می رسد. این قوم در قرن دوازده ق .م . به سرزمین های سوریه و شمال بین النهرین حمله بردند و بر دمشق و حلب دست یافتند. زبان منسوب به این قوم را زبان آرامی گویند.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
ریشه شناسی ۲[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [آرا/مَی]
اسم مرکب[ویرایش]
آرامی
- صرف نظر از مفاهیم زبانی و تمدنی کهن آرامی، این واژه مفهوم ساده باغ و باغداری را می‌رساند. مَی به معنی تاک انگور است.
برگردان‌ها[ویرایش]
|