پرش به محتوا

آرام‌ده

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آرام/دِه/

صفت

[ویرایش]

آرام‌ده

  1. آرام‌بخش.
    گفتارشان آرام‌ده است. «شهری»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن