آردناک

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آرد/ناک/

صفت[ویرایش]

آردناک

  1. (قدیمی): آلوده به آرد. آردی.
    باری آن پوستین آردناک بر روی کس نزنی. «شمس تبریزی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن