آرنج

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آرِنج/

اسم

آرنج

1. (جانوری): مفصل بین استخوان‌های ساعد و بازو. مرفق.
2. (ورزش): در کُشتی، فنی که در آن کشتی‌گیر آرنج حریف را به زیر بغل میگیرد و سنگینی بدن خود را روی حریف می‌اندازد تا تعادل او را به هم بزند و او زمین بخورد.

واژه‌های مشتق شده

• آرنج بند

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: elbow
• ایتالیایی: gomito
• funny bone
• nudge
• hunch

منابع

• فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن