پرش به محتوا

آزادوار

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آزاد/وار/

اسم مرکب

[ویرایش]

آزادوار

  1. با خوی و صفت جوانمردی، بزرگوارانه.
    آزادوار برگذرند و مکافات نکنند. «میبدی»
  2. (موسیقی ایرانی): الحان یا نوایی از موسیقی قدیم ایران.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن