آزادی‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزادی/کردَن/

مصدر فعل متعدی[ویرایش]

آزادی‌کردن

  1. (قدیمی): سپاس گفتن، شُکر کردن.
    سپاس دارید مرا و آزادی کنید. «میبدی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن