آزار‌گرفتن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزار/گرفتَن/

مصدر فعل لازم[ویرایش]

آزار‌گرفتن

  1. (قدیمی): رنجیدن، آزرده خاطر شدن.
    خلیفه را چند گونه صورت کردند، تا نیک آزار گرفت و از جای بشد. «بیهقی»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن