آزرده‌دل

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزُرده/دِل/

صفت[ویرایش]

آزرده‌دل

  1. (مجاز): رنجیده، ملول، آزرده خاطر.
    ای تو دل آزار و من آزرده دل/ دل شده ز آزارِ دل‌آزار زار. «منوچهری»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن