آزمندی

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزمَندی/

حاصل مصدر[ویرایش]

آزمندی

  1. آزمند بودن، حرص، ولع، طمع.
    ایا دانشی مرد بسیار هوش/ همه چادر آزمندی مپوش «فردوسی»

برگردان‌ها[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت سخن