پرش به محتوا

آستان‌بوس

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آستان/بوس/

صفت

[ویرایش]

آستان‌بوس

  1. (قدیم): ویژگی آنکه آستان شخص بزرگی را به نشانه احترام و تواضع می‌بوسد. آستان بوسی.
    بر درگاه تو فلک‌ آستان‌بوس است. «راوندی»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن