آستینبرافشاندن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آستین/براَفشاندن/
اسم مرکب[ویرایش]
آستینبرافشاندن
- (قدیم): تکان دادن آستین، اشاره کردن با آستین.
- زمانی سرش در گریبان بماند/ پس آنگه به عفو آستین برفشاند.«سعدی»
- (مجاز): رقصیدن. بی‌اعتنایی کردن به دنیا. آستین افشان، آستین افشاندن.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن