آستین‌سرخود

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آستین/سرِخود/

صفت

آستین‌سرخود

1. آستینی که همراه با تنه به صورت یکپارچه بریده می‌شود. آستین سرخود.
2. دارای آستین بدون حلقه که به صورت یکپارچه بریده و دوخته شده‌.
3. خودسر، به اختیار و خواست خود.
4. مستقل از دیگران.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین