آسمانی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آسِمانی/

صفت نسبی

آسمانی

1. منسوب به آسمان؛ ویژگی آنچه از آسمان آمده است. قسمت، سرنوشت، مقدر.
2. سماوی، سپه. نجومی. عالی. آبی روشن. خدایی.

---

برگردان‌ها

ایتالیایی: celeste انگلیسی:heavenly celestial divine sky-blue supernal skyey sky blue skiey olympian

olympiad heavenly heavenliness ethereal empyrean empyreal celestial scripture meteoroid meteorite

manna luminary etherealize asteroid fireball micrometeorite meteor schematism planetesimal cherub

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/فرهنگ لغت معین