پرش به محتوا

آسوده‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آسوده/کردَن/

مصدر فعل متعدی

[ویرایش]

آسوده‌کردن

  1. راحت کردن، آرام کردن.‌ خیال کسی را راحت کردن.
    اقامت این امر ایشان را آسوده کرد. «حاج‌سیاح»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن