آسوده‌گذاشتن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آسوده/گذاشتن/

اسم مرکب[ویرایش]

آسوده‌گذاشتن

  1. کسی را آسوده گذاشتن؛ کاری به کار او نداشتن، سبب ناراحتی برای او نشدن.
    ای کاش در این کار آسوده‌ام می‌گذاست. «جمال‌زاده»

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن