آسیای‌دستی
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آسیای/دستی/
اسم مرکب[ویرایش]
آسیای‌دستی
- آسیای کوچک قابل حمل که از دو سنگ مدور درست شده، یکی در زمین ثابت می‌مانَد، دیگری را با دسته‌ه‌ای که دارد با دست روی آن می‌چرخانند. دستاس، دَسّار.
- آسیایی که با نیروی دست کار میکرد، که شامل دو سنگ گِردِ، زیرین ثابت و رویین متحرک بود. آسیای‌دست.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن